viernes, 24 de noviembre de 2006

"Rata" As Folk

Que soy rata es un hecho objetivo. Toda persona que me conozca me adjudicará esa maravillosa virtud: "Es un rata". Y yo lo admito.

¿Y qué si soy un rata? Si lo soy es por necesidad no por capricho. Nadie sabe mejor que yo lo que sobrevivir todo el año con lo que te da tu familia en tu cumpleaños y en navidades que puede ser ¿cuánto? pongamosle que 500 € si ha sido un buen año (porque mis padres acordaron ponerme una paga semanal de 10 € que prácticamente no he cobrado desde aquel 28 de Mayo del año 2003). Y vosotros diréis: "hombre, pues tampoco es para tanto". Y yo os diré: "y una mierda que no es para tanto". ¿Alguien sabe lo que es pasar 12 meses, 365 dias, 52 fines de semana, 104 noches, con 500 €? ¿Hola?. Esque es imposible, completamente imposible a menos que... seas tan rata como yo :D ( o en su defecto como Zowee que es la única que me supera xD).

Para los principiantes que vean que no llegan a fin de año y quieran aprender a administrarse debidamente, tienen que saber que la base está en nuestro lema principal: "La resaca se pasa, el dinero se pierde" y en muchos otros que no os podemos enseñar y que tendréis que aprender por vosotros mismos de forma que cuando estén bien asimilados y perfeccionados os llevaran a:
  • Dormir en la calle de Paris para coger un tren que costaba 1.50€ en vez de dormir en hotel y coger uno de 20 €.
  • Explicarle en portugués a una camarera francesa que queríamos 2 menús individuales para 4 personas.
  • Dormir por 8 € en Rotterdam... En una comuna hippie.
  • Pasar las mejores sábados y los peores domingos conocidos en la historia de la humanidad con nuestro gran amigo Knebeb (Vodka del mercadona de 4 €)
  • Llegar a sustituir al Martini por su hermano-el-barato, Ravini.
  • Jurarle y perjurarle a un camarero que sólo nos habiamos comido 3 pinchitos cuando en realidad nos habiamos comido 5 (cada pinchito costaba 95 céntimos!)
  • Hacer del Kebab nuestro local principal para quedadas destinadas a comer o cenar.
  • Y muchas otras cosas que rozarían la patología...
Y en fin, que todo esto venía, porque recordando todas estas situaciones tan subrealistas, me he puesto a pensar y me he dado cuenta de que algún dia cuando acabe la carrera, encuentre trabajo y tenga un sueldo (algún día, allá por el 3011), no podré seguir siendo rata. O al menos no tendré una justificación para serlo. Y lo creáis o no, sé que si llega ese día, miraré con nostalgia esos días, esas experiencias y esas situaciones que dieron lugar gracias a nuestra filosofía de vida de aquel momento: Ser rata...

5 comentarios:

Coentor dijo...

Angelet, tan be que anava el post (i divertit, contant les teues animalades) i va i escrius una xorrada com aquesta :

>>>>>>>>>>>>>>>>Y en fin, que todo esto venía, porque recordando todas estas situaciones tan subrealistas, me he puesto a pensar y me he dado cuenta de que algún dia cuando acabe la carrera, encuentre trabajo y tenga un sueldo (algún día, allá por el 3011), no podré seguir siendo rata. O al menos no tendré una justificación para serlo.

Fill meu, tens més moral que el Alcoiano, algun dia t' he de contar una història molt bonica sobre la demanda de psicòlegs i el seu preu al mercat (o en altres paraules, que si al 2011 acabes treballant de lo teu, o d' alguna cosa on es cobren mes de 1000 €, et podràs considerar molt afortunat)

Coentor dijo...

Val ja se que has escrit "3011" i no "2011" és que a Carolines les classes on se'ns ensenyaven els números eren optatives... jo sols aní a la del zero i l' un.

Anónimo dijo...

Jajajaj, buen post (¿y quién mejor que nuestro Xiporrio para hablar de cómo es ser un rata? xDD) y buenos comentarios.
Coentor, quedes anomenat "comentador oficial" d'aquesta cosa (:D). Per cert... és possible que encara no t'haja agregat al meu msn? El demanaré quan hi haja algú conectat... xD

peaches dijo...

En fin, que eres un rata es un hecho innegable. XD. Que yo lo sea (me he visto incluida por ahi XDDDDDD)es un hecho totalmente negable. Y que coentor tiene razón y tienes mucha moral y en el 2011 seremos juntos recogedores de naranja, viva viva!

Coentor dijo...

Penseu que allò de recollir taronja a banda de ser molt genuïnament valencià, té molt de mèrit, i tres o quatre arreplegadors de fruita mai estan de mes...

Tammy, ja tardes, ho faria jo però... tenint en compte que estic escribint açò des del "modo a prueba de fallos" del puto windows...